வான் = கடவுள்.
உலக உயிர்களுக்கு ஊண்;
இதுவே
உலகம் உய்ய நிற்கும் தூண்!
காத்துக்கிடக்கிறது கான்;
உடன்
கவலை நீக்குகிறது வான்!
கருணையின் மறுபெயர் தான் கார்; -அதுவே,
உயிர்களுக்கு உரமூட்டும் வேர்!
விண்ணையும் மண்ணையும் இணைக்கும் நாண்;
உனக்கும் எனக்கும் கடவுளே அது காண்!
உருவத்தில் வருகின்ற தெய்வம் இது. ஏன்?-
அது
பருவத்தில் பக்குவமாய் சொரிகிறது தேன்!
பாரபட்சம் பார்க்காது பவனி வரும் தேர்;
ஆதலால் தான் வானுக்கும் தெய்வமென்று பேர்!
விண்ணிறங்கி மண்நோக்கும் கடவுளினை நான் அறியேன்;
வானிறங்கி மண்காக்கும் வான் கடவுள் நான் அறிவேன்!
கேட்டார் கேளார் அனைவர்க்கும் கற்பகத்தரு;
வான்...
ஆத்திகர் நாத்திகர் யாவர்க்கும் கடவுளின்உரு.!
